Heel veel jaren in mijn leven speelden zich af op deze vereniging. Ik begon als MVKV’er op de achterste banen toen nog van de fam. de Groot en vereniging KLTV, dat was een heel leuk begin. We bivakkeerden hele weekenden met kinderen en al op de twee banen. Er werd veel onderling getennist zonder ooit een afspraak van tevoren te maken. Je ging gewoon naar het park en zag daar wel met wie je zou tennissen. Je hoefde niet van tevoren af te schrijven zoals dat nu gaat.
Daarna werd LTC Zee en Duin opgericht. KLTV ging naar een ander park en in december 1989 ging fam. de Groot weg en werd Ben gevraagd of hij op het park groundsman wilde worden en of we in het huis wilden wonen. Nou, dat zagen we wel zitten en als vanzelf kwamen er toen allerlei werkzoekenden op ons af. Ben was tennisleraar, groundsman en ik ging in de jeugdcommissie met Coby Guijt, Edith van Hirtum en Michelle Verdoes. Dat was erg leuk om te doen. Gert-Jan Minnee maakte ons wegwijs hoe dat allemaal moest. Er kwamen beheerders achter de bar, waarbij voor mij ook allerlei werkzaamheden voorbij kwamen, zoals achter de bar, koken in de keuken en barbecues verzorgen. Dit laatste gesteund door Edith, een vast duo.
Ook was er al eerder een 20-jarig bestaan waarbij een groot feest werd gegeven door de club en makelaardij Van Hirtum. Iedereen droeg een steentje daaraan bij. Het geheel werd geleid door Willem Taat. Op een gegeven moment had hij een beetje ruimtegebrek en vroeg toen aan ons of wij wat ruimte in huis hadden waar Lee Touwers en het koor Jubilate zich konden omkleden. Dat vonden wij prima en alle ruimtes in het huis werden gebruikt, ’t was een komen en gaan! Er werd ook een zwanenmeer opgevoerd door mannen van Zee en Duin: geweldig! Lee Touwers had ook veel bekijks van de dames van Zee en Duin, allemaal op de foto op de bank in onze huiskamer.
En nu ben ik hier nog steeds, weliswaar in mijn eentje op 70-jarige leeftijd. Bezoek nog steeds de bar en voel mij daar nog altijd thuis. Maak menig gezellig uurtje mee met vriendinnen, ik zie hele generaties voorbij komen. Dus Zee en Duin, je bent en blijft voor mij “de club van Katwijk”. Je hebt me veel gegeven en ik hoop dat dat geheel wederzijds is.
Olga de Labretoniere
