Mijn dochter Shireen zond mij een berichtje van ‘Zee en Duin’ en daar las ik het fantastisch geschreven verhaal van Willem Guyt. Het stukje beschreef precies mijn jeugd op het tennispark Duinlust.

Ook ik heb meegemaakt hoe een groepje tennissers liever alles zelf wilde doen (zonder exploitant) en het een beetje een kaksport wilde houden. Dus gingen zij een eigen tennisclub beginnen. Prima vond ik dat, want toen werd tennissen echt een sport voor iedereen: voor gezellige mensen die graag aan sport deden!

foto Marjolein
De meeste leden waren ook lid van Skuytevaert, dus het werd alleen maar gezelliger. Ik weet nog dat in de zomer het eerste van Quick Boys bij ons kwam tennissen; ze waren echt beter in voetballen, maar door hun balgevoel lukte het ze toch. Ik heb tot mijn 25ste heerlijk op Duinlust gewoond. En de ijsbaan ’s winters was voor mij de kers op de taart. Schaatsen doe ik nog steeds 2 x per week met de Westlandse schaatsers, inclusief trainen voor de Weissensee.

Ik wens Zee en Duin (logo en naam verzonnen door mijn lieve moeder, Wil de Groot) nog zeker 40 jaar veel tennisplezier toe. En als ik met de racefiets in de buurt ben, kom ik zeker even buurten!

Groetjes,
Marjolein de Groot (de Boer)